มีเยอะนะครับจากคนเล่น ปลากัดเก่ง แรกๆ ประมาณปี 2-3 ที่เราเริ่มทํา ปลากัดนักสู้ ถึงตอนนี้ก็ยังอยู่ในวงการปลากัดแต่เราไม่ได้เข้าไปทําข่าวให้เรียกว่า เปิดตัว กันไปแล้ว แต่ละคนก็เดินในเส้นทางของตน มีที่โทร มาพูดคุยกับเราบอกว่าเคยให้เราไปทําข่าวหรือเราเคย ไปทําข่าวฉบับนั้นฉบับนี้ถ้าเท้าความ
มาว่าอยู่เล่มไหน ฉบับไหนเราก็พอจะถึงบางอ้อ บางทีก็เออๆ ออๆ ไป ก่อนแล้วค่อยไปค้นฉบับเก่าเปิดดูว่าเนื้อหาเป็นมา ประการใดจะได้สนทนาปราศรัยกันได้ถูก
พี่พลศิลป์ก็อยู่ในเคสนี้เหมือนกัน พี่เค้า โทรมาหาผมตอนกลางคืนถามสารทุกข์สุขดิบว่าเป็น อย่างไรเราก็ตอบไปตามที่ถามแต่สารภาพว่าพยายาม นึกให้ได้ว่า “ใครกัน” จนพี่เค้าบอกว่าเคยลงนิตยสาร
ประมาณฉบับที่ 11 ที่นี้ก็ค่อยถึงบางอ้อ เอ้อ! พี่ พลศิลป์ที่พวกเราเคยไปทําข่าวเรื่องการส่ง ปลากัดไทย ไปตีตลาดต่างประเทศ ฉบับที่ 11 ตอนนั้นเนื้อหาจะค่อนข้าง หนักไปทางการทําตลาดในอินเทอร์เนตกับการ ส่งปลาไปตีตลาดต่างประเทศ เราเคย ไปสัมภาษณ์ ในมุมมองว่า ส่งปลาไปเมืองนอกเป็นอย่างไรมีวิธีการ อย่างไร และคนเมืองนอกนิยมกัดปลามากน้อยแค่ ไหนเป็นช่วงแรกๆ ของนิตยสารที่เปิดตัวเรื่องตลาด ต่างประเทศให้คนในวงการรับทราบแม้บางส่วนบาง ท่านจะรู้มานานแต่ว่าเอาแบบเป็นทางการก็เริ่มจาก ฉบับที่ 11 นี่แหละครับ
จากตอนนั้นถึงตอนนี้ ฉบับที่ 11 เดือนกุมภา พันธ์ 2550 ปัจจุบัน ฉบับที่ 86 พฤษภาคม 2556 รวมเวลาก็กว่า 6 ปี แต่วันนี้พี่พลศิลป์ยังอยู่ในสังคม เ กัดปลาและแนวโน้มของการคัดปลาตีตลาดต่าง ประเทศตอนนี้ดูว่าจะไม่หยุดแค่ลูกในประเทศแต่มี การคัดปลาจากบ่อต่างประเทศเพื่อส่งปลาตีตลาด ต่างประเทศอีกทีครับ
ปัจจุบันการคัดปลากัดตัวเก่งเพื่อส่งให้ ลูกค้าเล่นนั้นพี่พลศิลป์เดินสายหาปลากัดมากมาย หลายที่ ในประเทศไม่ต้องพูดถึงมีเครือข่ายพี่น้อง เพื่อนพ้องที่เป็นบ่อเพาะปลากัดเก่งมากมายที่ไหนมี ตัวดีเป็นทีเด็ด ผมว่าไม่น่าจะรอดสายตาของพี่ พลศิลป์ไปได้ ซึ่งปลาแต่ละชุดที่ได้มาก็ไม่ใช่เชื่อแค่ คําบอกเล่าแต่ต้องลองให้รู้ให้แน่ใจเพราะการส่งปลา แต่ละครั้งหมายความถึงเชื่อเสียงที่สะสมกันมาของ แบบนี้พี่พลศิลป์บอกว่า “การยืนระยะในวงการกัด ปลาโดยเฉพาะการตลาดที่มีทั้งในและนอกประเทศ มาตรฐานเรื่องปลาเป็นสิ่งสําคัญถ้าแต่ละชุดที่เราให้ ลูกค้าเล่นมีเกรดปลาที่ดีไม่ใช่สักแต่ว่าเป็นปลากัด แล้วจะเก่งเราคัดเราปล้ําเราเทสต์จนดูแล้วแน่ใจว่า ดีแน่ใช่แน่นั้นแหละถึงจะส่ง”
ซึ่งถ้าใครติดตามผลงานการส่งปลาของพี่ พลศิลป์จะเข้าใจดีว่าปลากัดเก่งของที่นี้ไม่ได้มาแค ความเก่งของปลาอย่างเดียว จะมีแถมเรื่องวิธีการ เลี้ยงที่ถูกหลักตามสภาพปลาแต่ละตัวแทรกให้ด้วย ยิ่งเป็นชาวต่างชาติสิ่งที่แถมมานี้พี่พลศิลป์เรียกว่า เป็น “scrip training” เพื่อให้การฝึกปลากัดปลาเกิด ประสิทธิภาพได้สูงสุด
การตลาดปลากัดในประเทศ เราไม่พูดถึง เพราะถ้าเป็นคนกัดปลาผมเชื่อว่าน่าจะเคยลองปลา กัดเก่งของพี่พลศิลป์กันมาแล้วทั้งนั้นแต่ตลาดต่าง ประเทศเมื่อสัก 6 ปีก่อนปลากัดเป็นที่นิยมมากใน แถบอเมริกา แคนาดา ส่วนทางโซนยุโรปก็มีทั้ง อังกฤษ ฝรั่งเศส และเยอรมัน ส่วนในปัจจุบันเรื่อง ปลากัดเก่งเดินทางมาไกลมากจากเมื่อก่อนเรารู้ว่า ลูกนอกก็หมายถึงมาเลย์เป็นหลัก แต่ปัจจุบันคําว่าลูก นอกไม่ได้จํากัดแค่มาเลย์เท่ านั้น อินโด เวียดนาม สิงคโปร์ หรือบางที่เคยได้ยินมาทั้งกัมพูชาหรือว่าไม่ น่าจะมีอย่างญี่ปุ่นก็ยังเคยได้ยิน
แต่ในที่นี้เราจะเอาแบบที่มีแน่ๆ คือ อิน โด สิงคโปร์ และเวียดนาม โดยเฉพาะบ่อปลาที่อิน โด พี่พลศิลป์มีพันธมิตรที่เพาะปลาอยู่ไม่น้อยที่เดียว จุดเด่นของปลาอินโดเป็นอย่างไรผมเชื่อว่าในหลาย ฉบับช่วงหลังที่ผ่านมาผมไม่ต้องบรรยายเพราะทุก คนคงเคยได้ยินกิตติศัพท์และความโดดเด่นมากัน บ้างแล้ว รวมถึงพวกเวียดนาม หรือสิงคโปร์ ซึ่ง ประเทศเหล่านี้ก็ล้วนแต่มีบ่อพันธมิตรของพี่พลศิลป์ ทั้งสิ้น
“I not have present” หมายถึง ผมไม่ต้องการคำอธิบายแต่ให้ปลาเป็นตัวอธิบายความเก่งจะดีกว่า
เริ่มที่เรื่องราคาก่อนตามความเดิมจากที่พี่ พลศิลป์เคยบอกไว้ว่าการขายส่งปลาไปต่างประเทศ ปัจจุบันมีพ่อค้าคนกลางลักษณะนี้เยอะมาก แต่ละ คนก็มีมาตรฐานเรื่องปลาแตกต่างกันไป ตามแต่ว่า ใครจะอยู่สายไหน มีบ่อเพาะเลือกหาปลากันได้อย่าง ไร แต่เรื่องราคาพี่พลศิลป์เคยบอกไว้ว่าควรให้”เป็น มาตรฐานเดียวกัน” เพราะลูกค้าต่างประเทศมีมุม มองที่แตกต่างจากตลาดเมืองไทยเค้ามองว่าการซื้อ ขายควรสมเหตุสมผลกับมาตรฐาน ซึ่งพวกเค้า สามารถเช็คราคาจากหลายๆ ที่ได้ ทีนี้ถ้าราคาต่าง ก็ไม่ต่างจากการตัดราคากันเองแทนที่จะพัฒนาเรื่อง
ถามว่าแล้วทีนี้การส่งปลาจะทํายังไงในเมื่อ มีบ่อมีปลาให้เลือกทั้งในและนอกประเทศเวลาลูกค้า ต้องการปลากัดเก่งจะเอาอะไรมาเป็นเกณฑ์ว่าชุด ไหนบ่อไหนขายใครราคาเท่าไหร่
อื่นต่อไปก็กลายเป็นต่างคนต่างขาย สุดท้ายก็หา มาตรฐานที่ดีไม่ได้ ดังนั้นพี่พลศิลป์จึงเกาะกลุ่มราคา ในตลาดกลางปลากัดไม่ว่าจะมีต้นทุนที่มาอย่างไรไม่ ว่าจะคัดมาจากประเทศไหน แต่ราคาขายก็ตาม มาตรฐานของการกัดซึ่งก็กําหนดเอาตามตัวปลาเป็น เกณฑ์ซึ่งก็แล้วแต่ว่าปลากัดชุดนั้นตัวนั้นน่าจะกัด ได้ ระดับไหนราคาขายก็ไม่ยกให้สูงเกินไปอยู่ในระดับที่ พอไปได้ส่วนจะเอาไปกัดราคาไหนก็แล้วแต่ความ พอใจของลูกค้าเป็นเกณฑ์เหมือนที่ลูกค้าต่างชาติ รายหนึ่งเคยให้คํานิยามเกี่ยวกับปลากัดไว้ว่า “ not have present” หมายถึง “ผมไม่ต้องการคําอธิบายแต่ ให้ปลาเป็นตัวอธิบายความเก่งจะดีกว่า”
ส่วนการกําหนดว่าคัด ปลากัดเก่ง อย่างไรจากที่ไหน เอาไปส่ง ก็จะแบ่งเป็นสองส่วนคือถ้าที่ไหนไม่ว่าใน ประเทศหรือนอก ประเทศบ่อพันธมิตรที่ไหนมีปลา ดีปลาที่คิดว่าเก่งก็จะส่งหรือบอกให้พี่พลศิลป์ไปจับ มาปล้ํามาลองอันนี้หมายถึงในภาพรวมทุกบ่อทั้งใน และนอกประเทศดังนั้นแต่ละเดือนปลากัดที่มีในมือ พี่พลศิลป์จะเยอะมากซึ่งก็เป็นทีเด็ดของแต่ละบ่อที่ ต้องการให้พี่พลศิลป์ทําตลาดให้ที่นี้ก็เอามาปล้ํามา คัดตามสนามแยกเป็นชุดในประเทศและชุดลูกนอก ซึ่งตรงนี้การคัดปลาว่าเก่งอย่างไรก็มีทีมงานมีสาย เดินกัดทั่วประเทศทั้งในแบบเอาไปลองก่อนดีค่อยสั่ง หรือไม่ก็ให้เอาไปกัดสู้ราคาดูว่าเจอปลาเกรดนี้ขนาด นี้สู้ได้หรือไม่ได้ที่นี้พอได้ข้อมูลมาชุดไหนดีบ่อไหนเก่ง ก็จะจับเอามา โทรหาลูกค้าหรือบางที่ลูกค้าประจํา ก็โทรหาว่าเดือนนี้มีทีเด็ดอย่างไรบ้างการขายก็แยก ไปว่าลูกค้าต้องการเก่งแบบไหนเอาแบบลูกนอกหรือ ลูกร้อย ส่วนว่าจะกัดแผลไหนอย่างไรพี่พลศิลป์ บอกว่า “ไม่ค่อยได้สนใจปลากัดเก่งขอให้กัดชนะแผล ไหน เชิงไหนก็ได้ ขอให้ลูกค้ากัดแล้วได้เงินก็เป็นพอ”
ทุกวันนี้ ปลากัดเก่ง ของพี่พลศิลป์จึงสามารถ ยืนระยะอยู่ในตลาดกัดปลาได้อย่างภาคภูมิใจจาก ตอนนั้นถึงตอนนี้กว่า 6 ปีที่การตลาดไม่มีคําว่าหยุด นิ่ง เราเชื่อว่าเวลาที่ผ่านไปการสะสมประสบการณ์ใน ฐานะคนคัดปลวส่งปลา ที่เจอปลามาอย่างโชกโชน ปลากัดที่ส่งไปย่อมต้องหวังผลในชัยชนะได้ แน่ๆ ใน ช่วงหลายปีที่ผ่านมามีหลายคนถามผมมากมายว่า “แนะนําให้หน่อยได้ไหมว่าปลากัดที่ไหนดี” ในฉบับนี้ ถ้าผมแนะนํา “พลศิลป์ปลากัดเก่ง” ทุกท่านจะว่ายัง ไง เชื่อผมหรือเปล่าถ้าเชื่อลองสั่งดู แต่ส่วนตัวผมเชื่อ ว่า ระยะเวลาที่สะสมกันมาขนาดนี้ปลากัดเก่งที่นี่ (พลศิลป์) ไม่ทําให้คุณผิดหวังแน่นอน